Bawiąc się i ćwicząc z naszymi dziećmi pomagamy im rozwijać własną aktywność twórczą...

Ćwiczenia zwiększające koncentrację uwagi , zmniejszające napięcie mięśni.

Bawiąc się i ćwicząc z naszymi dziećmi pomagamy im rozwijać własną aktywność twórczą, a jednocześnie wzmacniamy koncentrację uwagi, uczymy nazywać i kontrolować emocje. Podczas wykonywania zadań pozwólmy naszym pociechom na swobodę w wyborze zabaw, zaś w przypadku pojawiających się trudności udzielajmy im dyskretnej pomocy.

Ćwiczenia zwiększające koncentrację uwagi, zmniejszające napięcie mięśni:

"Wesołe kuleczki" - dziecko otrzymuje miseczkę i papier lub folię aluminiową. Wspólnie zgniatamy kuleczki. Teraz wrzucamy je do miseczki. Zabawa polega na jednorazowym wydmuchiwaniu wszystkich kulek z miski.

"Mechaniczne zabawki" - umawiamy się z dzieckiem, że za chwilę będzie nakręcaną zabawką. Na nasze hasło zaczyna naśladować jej ruchy. Próbujemy zgadnąć jaką rzeczą/zabawka jest. Zmiana ról. Teraz my udajemy zabawkę, a dziecko stara się odgadnąć jaką.

"Pantomima" – tu przydadzą się nam pomocnicy – rodzeństwo, dziadkowie itp. Dzielimy się na dwie grupy – aktorów i widzów. Aktorzy, wśród nich nasze dziecko, improwizują ruchem dowolną bajkę. Widzowie zgadują jaką.

"Przypływ – odpływ" – prosimy dziecko, aby stanęło na środku pokoju. Kiedy wypowiadamy słowo "przypływ", dziecko robi krok do przodu, zaś słowo "odpływ" - krok do tyłu. Stopniowo zwiększamy tempo podawania haseł.

"Co mam w ręku" – zasłaniamy dziecku oczy i prosimy, aby dotykiem rozpoznało przedmioty, które umieszczamy mu w dłoni. Początkowo podajemy przedmioty codziennego użytku, takie jak: łyżka, miś, klocek, lalka, później przedmioty, których rzadziej używa.

Malowanie według instrukcji – dziecko otrzymuje kartkę z biało-czarnym obrazkiem, który ma pomalować według instrukcji, np. płatki małych kwiatów na czerwono, dużych na żółto, psa na brązowo, kotka na szaro itd.

Układanie wzorów z patyczków – najpierw dziecko odwzorowuje to, co widzi, potem zakrywamy wzór i musi układać patyczki z pamięci. Zaczynajmy od prostych wzorów.

"Drwale w lesie" - piłujemy drzewo – siadamy naprzeciwko dziecka (lub dwoje dzieci naprzeciwko siebie), trzymając się za ręce kołyszemy się na przemian do przodu i do tyłu. Ciągniemy ścięte drzewo – mama jest drwalem, a dziecko drzewem, które leży ścięte. Delikatnie ciągniemy dziecko za ręce. Odpoczywamy – siadamy obok siebie, dotykając się ramionami i kołyszemy się w rytm melodii. Usiłujemy wstać – siedzimy naprzeciwko siebie, trzymamy się za ręce i równocześnie wstajemy, a następnie siadamy.

Ćwiczenia i zabawy wyciszające:

Obrysowywanie wzorów - dziecko obrysowuje przygotowane przez nas kartonowe wzory
i wycina je nożyczkami. Po wycięciu nakleja przedmioty na kartkę z bloku, tworząc dowolną kompozycję. Może je pokolorować.

Kopiowanie rysunków – dziecko wybiera dowolny rysunek, przykłada kalkę kreślarską i kopiuje. Następnie wypełnia kolorami według wzoru.

Rysowanie lub malowanie na papierze,

Rysowanie kredą na ciemnym papierze, tekturze,tablicy

„Wysypywanki” z piasku – zabawa na wolnym powietrzu. Piaskiem dziecko "maluje" różne wzory na ziemi.

Stemplowanie na papierze, przy pomocy kolorowych farb i stempli z ziemniaka.

Rysowanie "nitką" – na ciemnym papierze, dziecko układa mozaikę nitką. Możemy posmarować nitkę klejem, by utrwalić wzór.

Kompozycje ze sznurka i kolorowych włóczek – dziecko rysuje dowolny wzór ołówkiem, następnie linie ołówka pociąga warstwą kleju, na który nakłada kolorowe nitki.

Kolorowa wydzieranka z papieru kolorowego lub gazet.

Płaskorzeźba w z plasteliny – dziecko toczy z plasteliny wałeczki o grubości około 0.5 cm lub według własnego pomysłu. Układa z nich kształty o małych rozmiarach.

Ćwiczenia ułatwiające rozpoznawanie emocji i kierowanie nimi

Czytamy dziecku różne wiersze – pytamy, czy wierszyk był wesoły czy smutny?

Prosimy, by dziecko opowiedziało o przebiegu wczorajszego dnia w domu – co było w nim przyjemne i radosne, a co smutne, złe. Wydarzenia zaznaczamy na przygotowanej kartce "buźkami" – uśmiechniętymi i smutnymi. Czego było więcej – radości czy smutku?

Prosimy dziecko, by pomalowało kartkę kolorem, który najbardziej kojarzy mu się z aktualnie przeżywanym przez nastrojem.

"Uzupełnij zdania" - podajemy początek zdania, a dziecko kończy je zgodnie z własnymi doświadczeniami: Boję się, że ... , Złości mnie, że... , Cieszę się, gdy...

Pamiętajmy, że zajęcia musimy dostosować do potrzeb i możliwości naszego dziecka.

                                                                                             Miłej zabawy!!!