Wskazówki dla rodziców:

 1. Praca w zakresie mowy

Rozmawiaj z dzieckiem wolniej, podkreślając słowa kluczowe poprzez odpowiednią intonację i akcent. Nawet jeśli dziecko nie ma poważnych trudności ze zrozumieniem mowy, potrzebuje więcej czasu na przetworzenie komunikatów. Stosuj proste, krótkie zdania, gdyż długie i złożone wypowiedzi mogą być dla niego trudne do zrozumienia i naśladowania.

Akceptuj gesty i mimikę, którymi dziecko próbuje się komunikować. Staraj się przekazać mu prostą formą to, co chciało wyrazić. Zwracaj uwagę na jego spontaniczne słowa, podtrzymuj kontakt, powtarzając i rozbudowując jego wypowiedzi, a także dodając nowe słowa. Dostosowuj język do poziomu dziecka, aby ułatwić mu zapamiętanie i zrozumienie.

Unikaj zmiękczeń i zdrobnień, które mogą zniekształcić wyrazy. Pamiętaj, że każde słowo ma swoje znaczenie – łącz słowa z konkretnymi przedmiotami lub obrazkami, co ułatwi dziecku ich zapamiętanie.

 2. Praca w zakresie motywacji i uwagi

 Wybieraj odpowiednie momenty na zabawy językowe, unikając sytuacji, gdy dziecko jest zmęczone, głodne lub rozdrażnione. Obserwuj, kiedy jest najbardziej skłonne do rozmowy – może to być przed snem, w trakcie kąpieli lub w łóżku.

Dbaj o kontakt wzrokowy, aby dziecko mogło obserwować twarz, zwłaszcza usta osoby mówiącej. W przypadku dzieci z zaburzeniami mowy unikaj ćwiczeń przed lustrem, jeśli nie są one dla nich komfortowe. Stosuj różnorodne zabawki i materiały edukacyjne, a niektóre z nich możecie stworzyć wspólnie.

Nagradzaj dziecko za każdą próbę mówienia – ciesz się jego osiągnięciami, chwaląc nawet najmniejsze sukcesy.

3. Praca w zakresie emocji

 Podążaj za potrzebami dziecka, okazując mu cierpliwość i zrozumienie. Akceptuj jego ograniczenia, chwaląc jego starania i wzmacniając chęć do komunikacji. Uważnie słuchaj, unikając pośpiechu. Zachęcaj do okazywania emocji, ale w razie potrzeby pomagaj mu uczyć się kontroli nad nimi, zwłaszcza w sytuacjach trudnych.

Twórz sytuacje, które będą źródłem pozytywnych emocji dla dziecka, a także zadbaj o jego kontakt z rówieśnikami, co jest istotne dla jego rozwoju.

Ważne

Nie polegaj tylko na sobie – poszukuj pomocy u specjalistów, takich jak:

neurologopeda, logopeda, psycholog, pedagog, neurolog czy audiolog.

 BIBIOGRAFIA:

1. Czernicki, J. (2018). "Wspieranie dzieci z zaburzeniami mowy. Praktyczny przewodnik dla rodziców i terapeutów." Warszawa: Wydawnictwo Psychologiczne.
2. Głowacka, M. (2015). "Afazja dziecięca: diagnoza i terapia." Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
3. Mielniczuk, E. (2017). "Rozwój mowy i komunikacji u dzieci." Wrocław: Wydawnictwo Edukacyjne.
4. Kozłowska, A., & Jasińska, K. (2020). "Dzieci z problemami komunikacyjnymi: poradnik dla rodziców." Poznań: Wydawnictwo Naukowe.
5. Czernicki, J. (2018). "Wspieranie dzieci z zaburzeniami mowy. Praktyczny przewodnik dla rodziców i terapeutów." Warszawa: Wydawnictwo Psychologiczne.
6. Głowacka, M. (2015). "Afazja dziecięca: diagnoza i terapia." Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
7. Mielniczuk, E. (2017). "Rozwój mowy i komunikacji u dzieci." Wrocław: Wydawnictwo Edukacyjne.
8. Kozłowska, A., & Jasińska, K. (2020). "Dzieci z problemami komunikacyjnymi: poradnik dla rodziców." Poznań: Wydawnictwo Naukowe.