Dziecko nadpobudliwe psychoruchowo - zalecenia wychowawcze -

 Zadbanie o jak najlepszą, spokojną atmosferę rodzinną.

1. Kontrolowanie tego, co dziecko ogląda w telewizji, na komputerze, na telefonie, w co gra i ograniczenie do minimum czasu przed mediami.
2. Pomaganie dziecku w akceptacji siebie i w kształtowaniu pozytywnej samooceny.

Dzieci ruchliwe są często upominane, karcone i dlatego brak im wiary w siebie, czują się gorsze, tracą motywację do pracy nad sobą, dlatego:

• akceptowanie dziecka z jego problemami,
• stosowanie pochwał, zauważanie tego co mu się udaje i chwalenie, nagradzanie,
• rozwijanie mocnych stron, tego w czym jest dobre, co mu dobrze wychodzi,
• zadbanie o to, by nie miało za dużo niepowodzeń szkolnych (diagnozowanie trudności w poradni, pomaganie w nauce),
• stawianie wymagań stosownie do możliwości dziecka.

1. Pomaganie dziecku w utrzymaniu dobrych relacji z rówieśnikami, a zatem:

• uczenie dobrych manier,
• uwrażliwianie na krzywdę innych, uczenie pomagania, pożyczania, przebaczania, najlepiej będąc dobrym przykładem takich postaw.

1. Pomaganie w osiąganiu większej kontroli siebie poprzez:

• przewidywanie co się może stać, uprzedzanie faktów i w miarę możliwości niedopuszczenie do niewłaściwych zachowań (dotyczy to małych dzieci)
• tłumaczenie konsekwencji niepożądanych postaw,
• wielokrotne przypominanie o obowiązkach, zapisywanie ich i umieszczanie w widocznym miejscu,
• pomaganie w zaplanowaniu czasu, w sporządzeniu planu tygodnia uwzględniającego stałe codzienne czynności, dodatkowe zajęcia, obowiązki,
• dopilnowanie, by plan był przestrzegany,
• umożliwianie podejmowania decyzji i ponoszenia konsekwencji za swoje wybory.

1. Pomaganie w utrzymaniu uwagi na zadaniach i zadbanie o to by:

• do nauki domowej dziecko zabierało się wyciszone, zrelaksowane, z dobrym nastawieniem,
• kierowane były do dziecka krótkie, stanowcze komunikaty, polecenia typu: “Posprzątaj biurko!”, “Zacznij pisać!”,
• w razie potrzeby udzielanie pomocy w nauce, głównie w:
• ustalaniu kolejności zadań, czynności,
• podzieleniu zadania na krótkie etapy,
• kontrolowaniu na bieżąco tempa nauki,
• dopilnowaniu, by dziecko sprawdziło to, co zrobiło,
• przypilnowaniu, aby kończyło zadania,
• przypominaniu, by zabrało niezbędne rzeczy przed pójściem do szkoły.

1. Organizowanie dziecku odpowiedniego środowiska zewnętrznego, a zatem

• zapewnienie najlepiej niewielkiego, prostego w umeblowaniu, jednobarwnie pomalowanego pokoju,
• ustawienie biurka z dala od okna, obrazki, plakaty najlepiej z tyłu,
• dopilnowanie, by w pokoju i na biurku utrzymany był porządek,
• zadbanie o to, by podczas nauki nieobecne były zwierzęta domowe, nie był włączony telewizor, komputer.

 Ukierunkowywanie aktywności motorycznej, w tym:

• nie hamowanie potrzeby ruchu,i nie karanie za nadruchliwość,
• nie dopuszczanie do szaleństw,
• angażowanie w prace domowe,
• planowanie zabaw ruchowych wymagających podporządkowania się zasadom, przestrzegania reguł,
• zadbanie o wyciszenie, obcowanie z przyrodą podczas spacerów, wycieczek rowerowych, itp.

1. Współpracowanie z wychowawcami/nauczycielami, w tym:

• wspólne ustalanie jednolitych sposobów reagowania, postępowania,
• współpracowanie w zapewnieniu pomyślnego przebiegu nauki,
• spokojne podejście do nadarzających się konfliktów dziecka z rówieśnikami, konfrontowanie tego co mówi dziecko z tym, co na temat konfliktu wie wychowawca/nauczyciel.

1. Właściwa dieta, w której ważne jest:

• ograniczenie słodyczy,
• unikanie napojów gazowanych, produktów z barwnikami, konserwantami.

1. Korzystanie z pomocy specjalistów:

• diagnozowanie problemów dziecka w PP-P w Kolbuszowej, korzystanie z porad, wskazówek wychowawczych,
• umożliwianie dziecku uczestnictwa w terapiach prowadzonych na terenie poradni: indywidualnej, EEG Biofeedback, w zajęciach grupowych,
• korzystanie z konsultacji psychiatry dziecięcego.

Opracowanie: Jolanta Bystrek